Bütün ənənəvi şərq poeziyası hisslərə əsaslandırılmışdır. Oxucuya onun emosional təsiri tez dəyişən dünyamızda da əhəmiyyətli dəyişikliklərə məruz qalır. Nəsr asimmetrikdir,  amma poeziya hecanı harmonizasiya edir, onu ahəngdar formalara bürüyür,  seçilmiş  qafiyənin, onun  parlaq əks-sədayla səslənməsini uzadır. Məktəbli qız olanda, Afaq Şıxlı şeirlər yazır, uşaq nəşrlərində dərc etdirirdi. Qızıl medalla məktəb qurtarılmışdır, parıltıyla – tibbi institutitutunu... Sonra Öz ailəsi : ər, iki uşaq... 

Amma,  sonralar  bir müddət Bakıni tərk edir və yaranmış şəraitə görə Moskvada yaşamalı olur. Bir müddət tərk edilmiş poeziyaya həvəsi yeni güclə  gənc qadının ürəyiylə, ruhuyla yiyələnir.  

Mixail Sinelnikovun tərcüməsinda (  yəni Azərbaycan dilindən rus dilinə. Rusсadan,  sətri tərcümələr -  Azərbaycan dilinə Əlihüseyn Şükürov tərcümə etmisdir." ) onun "Taleyin əllərində..." adli şeirinin fraqmentinə gətirib çıxarıram...:

Həyat hüdudlara malikdir,

və illər uçur...

Sanki  əks-səda kimi, biz sönürük,

dağlarda sakitləşərək.

Ayrılığın ağrısı bizi məhv edir,

yavaşса,  zəhər kimi,

Və biz səninlə yaşayırıq

müxtəlif dünyalarda.

... 

Bizim ehtiraslarımız inadkardır,

necə onları nə lənətlə.

Şeirlərlə birləşərək

hansısa bir günlərdə, –

"Sərbəst olun!" –

onlar bizə hökmlə təkrar edirlər…

Təəssüf ki, hamı hər şeyi taledə...

əllərdə oldu.

Şixlinski soyadı  onların kəndinin adındandır.  Afaq məşhur alim- Azərbaycan  geoloqu Arif Şıxlinskinin     ailəsində doğulub  . O, aristokratik  zabit oğlu Şərif  bəy Şixlinskinin ailəsindən idi,  hansı ki, 1937-ci ildə həbs etdilər və güllələdilər. Məşhur  nasir İsmayıl Şıxlı  onun əmisidir. Onlarin  nəsllində şairlərə rast gəlirdilər , Mustafa  ağa Arif kimi, amma nasir yalnız bir nəfər oldu. 

Məşhur  "Dəli  Kür" romanının müəllifliyi respublikada onun əmisinin  - İsmayıl Şıxlınin  qələminə aiddir.

Şıxlı kəndi Azərbaycan Respublikalarının Qazax rayonundadır. Qarabaği Azərbaycanın "konservatoriya"si adlandırırlar, yəni vətəndə az qala bütün müğənnilər, bəstəkarlar və respublikanın musiqiçiləri bu "konservatoriya"dan çıxmışlar.  

Amma Azərbaycan şairləri, Afaqın sözlərinə görə, 90% - i  Qazax rayonundandırlar. 

Onun çoxdankı dostu və müəllimi  şair Məmməd İsmayıl həmçinin bu yerlərdəndir. Məmmədin sayəsində  -  sair Moskvada olanda , məni  Afaq Şıxlıyla tanış etdi.  Mən Məmmədi hələ  Ədəbiyyat institutundan tanıyirdim  -   ali ədəbi kurslarda  oxuyurdu.

Afaq Şıxlıyla bizim tanışlığımıza da yaxından səbəb onun şeirlərinin Azərbaycan dilindən rus dilinə  tərcumə etmək  arzusu sayəsində oldu. Onun  ən birinci lirik şeirini öz tərcüməmdə verirəm ( yəni ruscadan...)

Sözün ən istəkli sevgiləri

Hərçənd , heç olmasa ona qoy

minlərlə sətir,

Bağışla, mən onlara inanmayacağam…

Deyək ki, qoy külək sənin səsinlə

Sakitlikdə onları güclə pıçıldayacaq.

Sənin titrək hislərin haqqında

Deyək ki,  hamı hər şeyi mənə danışır, 

ətrafında,

Deyək ki,  hətta təkrarlayır

bütöv dünya,

Mən inanmayacağam, sevimli dost.

"Səni sevirəm!" – deyan

mənə özüdür,

Atəşi, odur birinci əldən qəbul edəcəyəm!

O Azərbaycan dilində dörd kitabın müəllifidir: "Qəlbimin dedikləri ("mənimin ürəyinin (ruhunun) Sözləri")", "Sevərsənmi? (" Sevəcəksənmi?")", "Mənden uzaqda ("məndən Uzaq")" və "düşünürəm ("sənin haqqında Düşünürəm") Dəhlizləri". Onunun yanaşmasında beşinci və altıncı şeirlərin kitabları, hansılar ki, həmçinin Bakıda çıxmalıdır.

Azərbaycanla yanaşı Afaq rus dilini yaxşı bilir...

"Независимая газета" dan 

Rus dilindən Azərbaycan dilinə tərcümə etdi:

ƏLİHÜSEYN ŞÜKÜROV.